ODE AAN MIJN MAMA + 18 11 2016
Begrafenis 24 11 2016

Ik wil vandaag over mijn mama vertellen. Zij was en dat weten jullie een ongewone vrouw. Zij liep over van de talenten en die heeft ze allemaal gebruikt. Ze was intelligent. Ze kon koken, schilderen, breien, naaien, puzzelen, zingen, dansen, Als ze jong was trad ze op in ‘t cabaret. … ze had smaak en ze had toegang tot dimensies van bewustzijn die voor veel andere mensen gesloten blijven. Het waren allemaal talenten die ze vooral voor haar gezin gebruikte maar ook andere mensen hadden het geluk om van haar wezen te genieten. In mijn opinie was mijn moeder met haar levensinstelling voor haar tijd geboren en dat heeft haar jeugd niet gemakkelijk gemaakt. Haar jeugd tekende haar maar diezelde jeugd heeft er ook voor gezord dat haar levens philosophy doorleefd was en het was ook daardoor dat ze anderen kon helpen. Ze had een regenerend vermogen. Ze kon iets omdraaien!

Ik was als kind enorm fier op haar als zij op school verscheen. Ze was mooi, ze was jong en ze had stijl.

Als kind van vijf jaar herinner ik mij al hoe mooi ik mijn moeder vond. Vooral haar haar dat in losse krullen rond haar gezicht viel en dan die bijzondere froe froe…

Voor mij was onze thuis vooral streng maar dat was niet zo voor mijn vrienden. Voor hen was onze thuis anders… een vriendin drukte het zo uit….
Toen ik als tiener de eerste keren in de Winningstraat binnenkwam wist ik wat ik al die tijd gemist had, de subtiliteit in het uitspreken van wat de essentie is, durven woorden gebruiken om diepe emoties te beschrijven. Durven spreken. Ja, dat kende ik niet. Uw Mama met haar Le Normandkaarten, ik was compleet gefascineerd. De gastvrijheid van jullie thuis, de warmte van het welkom, ik zat er dikwijls wat verlegen bij.

Een andere vriending schreef het zo …Jullie mama zit in mijn hart en in het hart van mijn kinderen. Dank zij haar kon ik het leven aan en maakte ze het waardevol. Op haar zachte manier bracht ze me tot niet-gangbare inzichten. Haar enorme wijsheid en kennis én haar geduld om me telkens de juiste patronen des levens te laten kiezen maakten me weerbaar en daardoor ben ik voor een groot stuk wie ik nu ben. Ook mijn kinderen heeft ze steeds liefdevol opgevangen.

Nog een andere vriendin schrijft:
Ik ben een en al dankbaarheid dat ik Anny mocht kennen en voor de invloed die ze in mijn leven heft gehad. Ze was zo generous met haar hart, haar vriendschap, haar wijsheid en haar tijd. En zo integer en bescheiden. Ik was vijf jaar toen ik haar leered kennen en had voor het eerst het gevoel dat iemand mij begreep. Ze heeft me zoveel gegeven, zoveel geleerd. We mediteerden samen, legden kaarten, spraken over de natuur, over energie, over het universum. Ze toonde me andere manieren om naar de wereld te kijken, andere manieren om met situaties om te gaan. Dat ze haar kennis met me deelde, heb ik altijd al seen voorrecht ervaren. Ik voelde me veilig bij haar.

Ons moeder kon de essentie in mensen onderscheiden en die dan in ‘t licht zetten zodat die opgeblonken weer buiten kwamen. En dat deed ze niet alleen met mensen. Ze kon een waterketel kuisen en dan stond die, toen ze er mee klaar was, fier in zijn identiteit van waterketel te blinken. Ze heeft zo eens gans mijn huis in Ierland opgeblonken… Maar belangrijker voor mij … Ze heeft mijn wezen gered en vrijgemaakt!

Onze moeder kon genezen met haar handen…dat kunnen we allemaal een beetje in onze familie … maar mijn mama was anders. Haar handen waren krachtiger. Joshua haar oudste achterkleinkind getuigde er zo over … Toen hij juist voor een bezoek aan Belgie en zijn Oma B zoals hij haar noemde, zijn knie ernstig pijn deed, zag het er naar uit dat hij niet zou kunnen vertrekken… Ik werkte aan zijn knie met voldoende success zodat hij kon op het vliegtuig stappen. Mijn moeder werkte er vervolgens verder aan en toen hij terug thuis was zegt hij: Oma B werkt anders Oma… zij trekt de pijn uit de knie ….dat doe jij niet! Zij was een straffe ons moeder! Als ze kwaad was schoten haar handen vuur.

Het is niet te zeggen voor hoeveel mensen mijn moeder belangrijk geweest is. Mijn schoonmoeder liet haar telefoon vallen toen ze het overlijden van mijn moeder vernam.

Ik vergeet duizend dingen maar dat is niet belangrijk. Ik wil hier alleen mijn dankbaarheid uitdrukken voor wat mijn moeder was voor ons en voor wat ze betekend heeft voor anderen.

Ooit vroeg een vriendin haar wat doodgaan betekende en ze zei: “Dat betekent dat je taak er hier op zit”. Mijn moeder heeft tot de laatste snik haar taak gedaan en volbracht. Haar taak is beëindigd.

Ik ben dankbaar dat ik haar dochter mocht zijn. Dankbaar dat zij in mijn/ons leven kwam. Ik wil haar eren.

Zij bad iedere dag het St jans evangelie …volgens haar ihet strafste gebed aller tijden.

“In den Beginne was het Woord, en het Woord was bij God en het Woord was God…” Mama kind van God ..moge gij de rust, de vrede en de evolutie vinden die ge zo verdient…. With all my love…

Marlene.

EVANGELIE VAN ST JAN

In het begin was het word en het word was God.
Dit was in het beginner bij God.

Alle dingen zijn door hem gemaakt en zonder hem is er niets gemaakt van al wat er gemaakt is.
In Hem was het leven en het leven was het licht der mensen.

Daar werd een mens van hem gezonden diens naam was Johannes.
Deze is gekomen als getuige om van het licht getuigen te geven.

‘t Was een waarachtig licht dat elke mens doorlicht.
Het licht kwam in de wereld en de wereld heeft het niet erkend.
Toch degene die het erkend heeft, heeft hij de kracht gegeven om kinderen God’s te worden,
Niet uit den bloedige wil des vlees noch uit de bloedige
vlees des mans maar uit God geboren zijn.

En het woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond.
Wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd als van den enig geboren zoon des vaders vol van genade en waarheid.